Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Καλωσόρισμα ;-)

Ίσως είναι η δυσκολότερη στιγμή της ζωής μου.. Να εγκαινιάζω αυτόν τον ιστόχωρο όχι προσωπικά αλλά ως μέλος ενός κινήματος. Γιατί κακά τα ψέμματα, όλοι αυτοί που κατεβαίνουμε στους δρόμους, είτε στην Τήνο, είτε στο Σύνταγμα, είτε στην Κρήτη αποτελούμε ένα κίνημα. Μόνο που δεν πρόκειται για ένα αυστηρό κίνημα με καταστατικό, αρχηγούς, κεντρικές επιτροπές, πολιτικές ιδεολογίες-ευαγγέλια αλλά για ένα κίνημα πολιτών που κατά βάθος αναζητούν αλήθειες και λύσεις. Αλήθειες για το πως φτάσαμε ως εδώ, για την πλήρη κατανόηση της θέσης που βρίσκεται η Χώρα, καθώς και λύσεις στο αδιέξοδο που βρισκόμαστε. 
Καλώς ή κακώς, την αλήθεια δεν την ακούσαμε (εκτός και αν κάποιος ανήκει στους αφελείς του "μαζί τα φάγαμε"), ούτε είδαμε πραγματικά να τιμωρείται κάποιος (αφήνω στην άκρη τα χαϊδέματα τύπου Βοσκόπουλου ή Μαντέλη ως γελοιότητες). Όσον αφορά τις λύσεις; Δυστυχώς στα ΜΜΕ αναπαράγεται μόνο το ευαγγέλιο του μνημονίου (που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "μνημόσυνο" στην ανεξαρτησία της πατρίδας μας και στις ελάχιστότατες κοινωνικές παροχές του κράτους προς τους πολίτες), ενώ οι πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούνται στη Βουλή (τουλάχιστον οι ισχυρές) αναλώνονται σε τυπικές διαφωνίες για την εφαρμογή της συνταγής ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, μείωσης των δημοσίων παροχών (συντάξεις, "συγχωνεύσεις" σχολείων/νοσοκομείων, περιορισμός της λίστας φαρμάκων κτλ) ώστε να ξεπληρώσουμε αυτό το δυσβάστακτο κρατικό χρέος με κάθε τρόπο αδιαφορώντας για το λαό. 
Και επειδή κατηγορούμαστε με πολλούς τρόπους (από το ότι δεν διαθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις, μέχρι το ότι είμαστε τεμπέληδες/ανεπρόκοποι κτλ), θα δώσω τρία links για σκέψη και περισυλλογή (που έχω μελετήσει προσωπικά): α) τη λύση Βαρουφάκη και β) τη λύση Καζάκη (από τα ονόματα των δημιουργών τους) γ) τη λύση Χρεωκρατίας . Οι τρεις λύσεις αλληλοσυγκρούονται αλλά στηρίζονται σε ένα κοινό σημείο: Το πως δεν θα πληγεί ο Λαός συνολικά για ένα χρέος που δεν δημιούργησε ο ίδιος αλλά η  άρχουσα πολιτική τάξη των τελευταίων δεκαετιών (προφανώς με την τεχνητή ύπνωση/ανοχή του Λαού από τα ΜΜΕ). 
Τέλος, κανείς μας φυσικά δεν είναι ικανοποιημένος από την πορεία της Χώρας μας τα τελευταία 30-40 χρόνια (ανάλογα με την ηλικία του καθενός και το τι έχει ζήσει). Σαφώς και υπάρχουν πάμπολλα πράγματα που λειτουργούν από αναποτελεσματικά μέχρι και εις βάρος του πολίτη και εννοείται πως διεκδικούμε την αλλαγή αυτών προς το καλύτερο. Είναι εντελώς όμως διαφορετικό το να προσπαθείς να αλλάξεις το κράτος ώστε να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες από το να μειώνεις συνολικά τις δαπάνες  λειτουργίας του μην αλλάζοντας τίποτα στην σαθρή οργανωτική δομή μειώνοντας τις υπηρεσίες που προσφέρει.  Σε αυτό το θέμα θα επανέλθω αργότερα, μιας και το ζω καθημερινά από πρώτο χέρι.
Ως επίλογο σας αφήνω το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ της χρεωκρατίας που έχει λάβει πολλά βραβεία σε φεστιβάλ του εξωτερικού και φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να δείτε στην Ελληνική Τηλεόραση. 

Debtocracy FINAL by BitsnBytes

Υ.Γ. Το παρόν  blog το δημιούργησα εγώ (είναι πλεονασμός να συστηθώ μιας και εδώ γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας). Εννοείται πως όποιος να τον κάνω διαχειριστή ή συγγραφέα μπορεί να εγγραφεί και μετά να μου στείλει mail (πατώντας στο ψευδώνυμό μου) μιας και δεν θεωρώ πως μου ανήκει (μου ανήκουν μόνο τα γραπτά μου). Ο οποιοσδήποτε μπορεί να σχολιάσει το οτιδήποτε αρκεί να κινείται σε κόσμια πλαίσια. Τέλος, αν κάποιος θέλει να γράψει κάτι (χωρίς να γίνει "συγγραφέας" στο blog) μπορεί να μου στείλει το κείμενό του είτε με mail είτε στο facebook. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Είστε απολύτως ελεύθεροι να πείτε την γνώμη σας, αρκεί να μην περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς.